Ονομάζομαι Ουλουσίδου Χριστίνα και φοίτησα στο ΑΠΘ από το 1981-1985. Εργάζομαι στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση τα τελευταία είκοσι έξι χρόνια.

Με μεγάλη μου χαρά συνεισφέρω και εγώ στον εορτασμό των 70 χρόνων. Αυτό που θυμάμαι από εκείνα τα χρόνια είναι τα πολλά και ωραία βιβλία που μας δόθηκαν χωρίς φειδώ (Norton Anthologies, Penguin novels, linguistics, grammar books, dictionaries). Τους καθηγητές που έκαναν ότι καλύτερο μπορούσαν για να μας μεταδώσουν την γνώση τους, κ. Πολίτη, κ. Παναγόπουλο, κ. Ευσταθιάδη, κ. Καζάζη, κ. Χελιώτη (αγγλική λογοτεχνία) καθώς και πολλούς άλλους που τώρα μου διαφεύγουν τα ονόματά τους.

Ειδικά για τον κ. Παναγόπουλο (με την καταπληκτική αγγλική προφορά) θυμάμαι πόσο από φόβο τον πήρε όλο το τμήμα γιατί θεωρούσαμε το μάθημά του (Linguistics) πολύ δύσκολο καθώς πολλοί φοιτητές δεν κατάφεραν να το περάσουν εύκολα. Άλλο ενδιαφέρον μάθημα για μένα ήταν το English Literary Criticism που λόγω του μικρού αριθμού των φοιτητών που το παρακολουθούσαμε γινόταν σε έναν μικρό χώρο του πανεπιστημίου σαν ιδιαίτερο μάθημα.

Άξιοι αναφοράς είναι και οι επισκέπτες καθηγητές όπως ο κ. Προδρόμου και ο Αμερικανός καθηγητής που μας επισκέφτηκε για να διδάξει American poetry. Αυτοί είναι οι δύο από τους επισκέπτες καθηγητές που συγκράτησα στην μνήμη μου.

Με συγκίνηση στέλνω και εγώ την μικρή μου συνεισφορά και εύχομαι το τμήμα μας να προοδεύει συνεχώς και να εξακολουθούν να αποφοιτούν από αυτό άξιοι συνάδελφοι που απέδειξαν για άλλη μια φορά την αξία τους ειδικά τώρα την εποχή της πανδημίας.

Παρακολούθηση σεμιναρίου σε ένα από τα αμφιθέατρα της Φιλοσοφικής, στο καινούριο κτίριο, γύρω στο 1983. Δίπλα οι καλές μου φίλες και συμφοιτήτριες Τότα (Παναγιώτα) με τα γυαλιά (ας με συγχωρέσει δεν θυμάμαι το επίθετο), δίπλα της με τα γυαλιά επίσης (δεν ξεκαθαρίζει καθαρά) η Μαρία Μουταφίδου και δίπλα της ακριβώς η Μαρία Μωραΐτη από τον Βόλο.