Ξεκίνησα τις σπουδές μου στο Τμήμα τον Οκτώβριο του 2010 και αποφοίτησα τον Νοέμβριο του 2014. Εντός της τετραετίας αυτής θεωρώ ότι το Τμήμα μου προσέφερε αυτό ακριβώς που υπόσχεται στους φοιτητές του – να γίνουν φιλόλογοι και μετέπειτα να γίνουν επαγγελματίες σε κάποιο παρακλάδι της επιστήμης της γλωσσολογίας. Είχα το προνόμιο και την ευκαιρία να συμμετέχω και να μάθω για όλους τους κύριους τομείς ενασχόλησης με τη γλώσσα: τη γλωσσολογία, τη διδασκαλία δεύτερης/ξένης γλώσσας, τη μετάφραση, τη λογοτεχνία, αλλά και «επακόλουθες» υποδιαιρέσεις όπως η γλώσσα στην τέχνη, στα μέσα ενημέρωσης, οι διαφορές στη διδασκαλία ενηλίκων και παιδιών, η μετάφραση λογοτεχνικών ή υπηρεσιακών/τεχνικών κειμένων, η διερμηνεία και τα είδη της, η μορφολογική και φωνολογική δομή μιας γλώσσας, η ιστορία της αγγλικής γλώσσας και του πολιτισμού της, οι διαφορές με τις αμερικανικά πολιτιστικά χαρακτηριστικά και στοιχεία – με λίγα λόγια όλα όσα ένας/μία φιλόλογος οφείλει να γνωρίζει σχετικά με το αντικείμενό του/της. Ο τομέας που με «κέρδισε» εν τέλει επαγγελματικά είναι αυτός της μετάφρασης και της διερμηνείας, περισσότερο ουσιαστικά παρά συγκυριακά, αν και ασχολούμαι αρκετά και με τη διδασκαλία της Αγγλικής και της Ελληνικής ως ξένες γλώσσες. Έχοντας συμπληρώσει πλέον 9 χρόνια στον χώρο μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι οι σπουδές μου στο Τμήμα είχαν σοβαρό αντίκτυπο κυρίως στην εξέλιξη και στην εμβάθυνση των γνώσεών μου επί της Ελληνικής και της Σερβικής, των δύο δηλαδή μητρικών μου γλωσσών, κάτι που αποτελεί τεκμήριο της άποψης ότι δεν νοείται μεταφραστής ο οποίος δεν ασχολείται και δεν γνωρίζει εις βάθος τη μητρική αρχικά, και μετέπειτα τη γλώσσα προς και από την οποία μεταφράζει. Έχοντας την τύχη και την ευλογία της διγλωσσίας και αποκτώντας όλα τα απαραίτητα εφόδια κατά τη διάρκεια των σπουδών μου, προσπάθησα και συνεχίζω να προσπαθώ να εξισορροπήσω τις γνώσεις μου και στις τρεις γλώσσες με τις οποίες εργάζομαι, εκφράζομαι, σκέφτομαι, ζω. Η ακαδημαϊκή ζωή που βίωσα και τα εφόδια που αποκόμισα με έκαναν να θέλω να συνεχίσω τα ακαδημαϊκά μου βήματα και ικανή να παρακολουθήσω δύο μεταπτυχιακά σε τομείς διαφορετικούς από τον γλωσσικό (Πολιτικές επιστήμες και μελέτες των μέσων ενημέρωσης). Στο σημερινό τρόπο ζωής μου, λοιπόν, κύρια επιρροή έχει, χωρίς καμία υπερβολή, το σύνολο των εμπειριών μου στο Τμήμα, το οποίο μερίμνησε για την γλωσσική και κοινωνική μου ωρίμανση και πειθαρχία, την περαιτέρω και στοχευμένη κοινωνικοποίησή μου και το σχηματισμό της ακαδημαϊκής και επαγγελματικής μου ταυτότητας. Θα ήταν άδικο να παραλείψω τον ανθρώπινο παράγοντα στο πλαίσιο του Τμήματος, κυρίως όσον αφορά το διδακτικό προσωπικό, το οποίο είμαι σίγουρη ότι εξακολουθεί να αγκαλιάζει και να καθοδηγεί τους φοιτητές με αγάπη και κατανόηση. Αναφέρω τελευταία τα δύο αυτά χαρακτηριστικά, στη συνείδησή μου όμως τοποθετούνται με απόλυτη προτεραιότητα, καθώς χωρίς το παράδειγμα της αγάπης και της φροντίδας που εξέλαβα από όλους τους καθηγητές μου δεν θα είχα καταφέρει να αγαπήσω τόσο το αντικείμενο, να το αναπτύξω, να το «κάνω δικό μου» και, Θεού θέλοντος στο μέλλον, ίσως να αξιωθώ να του προσθέσω το δικό μου λιθαράκι.