Νιώθω παράθυρο

μαύρο παράθυρο

ένα παράθυρο

χωρίς θέα

με θέα άλλα παράθυρα

χωρίς θέα

μου δίνουν σχήμα

για να υπάρξω

είμαι παράθυρο

δεν με ακούς

τρώω φρυγανιές

μασουλάω τσίχλες

πίνω χυμό

πίνω κρασί

πίνω νερό

Παραμένω

μοναχικό παράθυρο

παγωμένο μικρό μοναχικό παράθυρο

Έχω υπάρξει άνθρωπος

και έχω ζήσει

με άλλους ανθρώπους παράθυρα

μόνο που τότε είχαν θέα

είχαν σκοπό

κοιτούσα μέσα τους

έβλεπα μπόρες καταιγίδες

ηλίους ουρανούς

θλίψη χαρά

χειμάρρους ποταμούς

κοιτούσα μέσα τους

και έβλεπα αυτούς

Ανοίγω τα μάτια

και

βλέπω αυτούς

χωρίς αυτούς

τους δίνω σχήμα για να υπάρξουν

είναι παράθυρα

κι αν δεν τα ακούς

mute

I embody a window

a black window

just a window

without a view

viewing other windows

without a view

they shape me

into existence

I am a window

you can’t hear me

eating toast

chewing gum

drinking juice

drinking wine

drinking water

Still

a solitary window

a frozen tiny solitary window

I have been human

and I have lived

with other window-people

back then they had a view

they had a purpose

I used to look into them

I used to see showers storms   

suns skies                                 

sorrow solace                            

torrents currents                         

I used to look into them

and I used to see them

I open my eyes

and

I see them

without them

I shape them into existence

they are just windows

and if you can’t hear them

mute

Translated by Maria Petasi
Proofreading: Marlen Vikelidou